Bomen

Ter gelegenheid van de Week van het Bos een leuk gedicht over…bomen!

Bomen over bomen

In oktober zijn de bomen
van hun zomerwee bekomen
en ze zuchten dan: we zijn weer onder ons…
Geen gebrom meer, of geknetter,
geen getetter of geschetter…
En ze kleden zich in feest’lijk goud en brons.
En dan houden ze een party in het Spanderswoud
met de varens en de mossen en het kreupelhout.
En ze lachen en ze bomen met elkaar,
op die laatste zonnedagen van het jaar.

Kijk, de eiken
staan te prijken
met hun bruine
brede kruinen,
de kastanje
met oranje
kroonjuwelen…
En de vlieren
staan gevieren
populieren
te versieren,
bij de vennen
kussen dennen
de abelen…
En de ceders
doen wat teders
met de els,
westewinden
strijken linden
door hun pels.
Coniferen
converseren
met de sterke
blanke berken.
Ook de essen
en cypressen
komen los,
van september
tot november
in het bos!

Maar helaas, een weekje later
heeft haast elke boom een kater
van dat al te vrolijk najaarszonnefeest.
En zij laten met z’n allen
al hun bronzen blâren vallen
en ze denken ’t is weer mooi genoeg geweest.
Bij de eerste najaarsstormen in het Spanderswoud
gooien zij elkaar met eikels en met stukken hout.
En zo vechten alle bomen met elkaar,
op die eerste winterdagen van het jaar:

Ja, dan beuken
alle beuken
op de eiken,
die niet wijken,
maar geniepen
met de iepen
en de berken…
En de sparren
harrewarren
met de vlieren,
die weer klieren
door de tere
coniferen
te bewerken…
Populieren
staan te tieren
naar de olm…
En die dwaze
beukt de haze-
laar tot molm!
Alle dennen
slaan hun pennen
naar de essen
en cypressen.
Ook krakélen
de abelen
er op los…
In november
en december
in het bos!

-Ernst van Altena