Stokjesdans

Ik kreeg in het verleden een paar stokjes toegeworpen – waarop ik, zelfs na mooie beloften, niet heb geantwoord. Dit stokje kreeg ik van Annetanne en gezien de gemakkelijkheidsgraad van de vragen ga ik daar gewillig op in!

Wat wilde je later worden, toen je je nog in je kinderjaren bevond?
Ik kan me niet herinneren dat ik als kind daaromtrent dromen koesterde. Het is ook al zo lang geleden. Meisjes hadden in die tijd nog niet zoveel dromen… In het Lager Middelbaar, bij de nonnetjes op kostschool tot mijn 18^de, heb ik wel met een paar vriendinnen gezworen om in te treden in het klooster. Ik heb het hier over halfweg de jaren ’60!

Wat ben je uiteindelijk geworden?
Ik kan moeilijk zeggen, nada, niks, I’m a nobody!

Ik heb door familiale omstandigheden en ook als oudste van ons gezin niet kunnen/mogen studeren wat ik wilde. Mijn wens was kunstgeschiedenis te studeren aan de unief – dat heeft helaas niet mogen zijn. Ik was nochtans de enige thuis die uit vrije wil ‘graag’ naar school ging en zonder mopperen huiswerk maakte en studeerde.

Na op mijn 19^de een verloren jaar in Kortrijk op het ’t Hoge (totaal verkeerde richting & nog steeds moeilijke familiale situatie) kreeg ik een (miserabele) onderbetaalde job in een van West-Vlaanderens toen grootste textielbedrijven in onze gemeente.

Ik huwde op mijn 23^ste en met 25 kwam de oudste oudste zoon. In overleg met ‘de heer des huizes’ ben ik thuis gebleven om voor de kinderen te zorgen. Wat ben ik dus geworden?

‘Moeder aan de haard’… Mooie job – edoch onbetaalbaar! Ik zou het opnieuw doen…

Hoe wilde je er later uitzien, toen je je nog in je kinderjaren bevond?
Dat was iets wat me absoluut niet bezighield…ik had geen idolen of rolmodellen waaraan ik me wilde spiegelen.

Hoe zie je er nu uit?
Als een echte bomma (dat is wat ik zie!), bijna 57 en met wat ‘overgewicht. Donker haar met heel veel grijs, wit, peper en zout, dat ik vertik te kleuren. Ik zie er streng uit – mijn fysionomie speelt niet in mijn voordeel, zelfs niet met een héél lichte brilmontuur – maar ik ben het niet! Mensen die mij kennen weten dat – ik lach héél gemakkelijk, ben gemakkelijk in de omgang, zelfs schuchter! Ik kleed mij héél eenvoudig. Ik gebruik nooit make-up.

Hoe zag de man van je dromen eruit?
Ik kan me niet herinneren dat ik daarmee bezig was. Op dat gebied was ik een absolute laatbloeier.

En wat is het uiteindelijk geworden?
Een rijzige man met een baard die met 14 jaar mijn oudere was. Studiemateriaal voor Freud, zou je kunnen zeggen. 🙄

Toen we huwden was ik 23 – hij 37…

Hoeveel kinderen wilde je later en op welke leeftijd?
Dat wist ik heel goed – exact 5!

Wat is het uiteindelijk geworden, of wat zal het wellicht worden?
Welgeteld 3, die ik absoluut wilde hebben vooraleer ik 30 werd. Nu zijn ze allen het huis uit! Ik heb 3 kleinkinderen en het is nog niet gedaan!

Wat was als kind je lievelingseten en wat lustte je totaal niet?
Ik heb geen herinnering aan wat ik lustte, wel aan wat ik niet lustte! Gestoofd witloof, pap, melk en pudding – ik kan de keren niet tellen dat ik in het hok vloog met mijn bord omdat ik te traag at of met lange tanden. Verder ben ik aan tafel helemaal niet kieskeurig!

Lust je dat nu nog (niet), of heb je andere favorieten?
Pap lust ik nog altijd niet evenmin als melk en desserten op basis van melk. Als we nu ergens gaan eten en men brengt me een bord waarop gestoofd witloof ligt dan eet ik het op – als ik het zelf mag opscheppen of de keuze heb – dan eet ik het niet. Zelf heb ik het ook nooit klaargemaakt. Rauw witloof lust ik dan weer wel in combinatie met bv. een fijngesneden appeltje. Absolute favorieten heb ik niet – als ik dan toch moet kiezen zou ik zeggen: alles wat met pasta te maken heeft! Ik kou evenwel van eerlijk voedsel en gezien ‘de heer des huizes’ veganist is komen er hier regelmatig volwaardige rijst- en graanproducten op tafel vergezeld van veel groenten en diverse boonsoorten.

 

Nu komt het moeilijkste van de opdracht! Aan wie geef ik dat stokje door? Moeilijk…. Na een diepgaand gewetensonderzoek kies ik voor Heivlinder, Moeke Micheline en CursiefHuigje! Sorry folks…