- Dank aan de ezel
- Gij met uw zachtzinnige oren
- en uw geduldig gezicht:
- ik ben u zeer verplicht.
- Dat gij het hebt aan willen horen
- hoe toenmaals het is geschied;
- en hoe mij een ander verried.
- En dat ge zelfs niet hebt bewogen,
- mij slechts getroost hebt met uw ogen.
- Dat kunnen de mènsen niet.
- -Ida Gerhardt
De intocht in Jeruzalem uit Très Riches Heures de Jean Duc de Berry.
Annemie's blog 
Ik heb nog ooit ergens een gedicht gelezen over een ezel en palmzondag… Dat moet ik ook eens terug gaan zoeken…
Misschien het gedicht van Bertus Aafjes?
Palmpasen
Het is Palmpasen en ik zie de bomen,
De palmen weer met kinderogen aan:
Hun blaadren die als vogelveren stromen
En in de top der stam gestoken staan.
En alles is bereid Hem te ontvangen,
En de verwachting vlamt op elk gelaat:
De kreupelen die aan hun krukken hangen,
De honden en de blinden van de straat.
Er draaft een ezeltje met rechte oren
Als aan de witte klasmuur van mijn jeugd;
Al heeft het Jezus van zijn rug verloren,
Ik zie Hem in mijn kinderlijke vreugd,
En zachtjens juicht het kind in mij verblijd:
Hosannah die de Zoon van David zijt.
Bertus Aafjes (uit: ‘Het koningsgraf’, Amsterdam 1948)
Dat plaatste ik vorig jaar op Palmzondag
Die prenten zijn trouwens prachtig.
Was getekend
@vandpotgerukte
Dat vind ik ook – echt monnikenwerk, die miniaturen…
Dank je wel Annemie, maar neen… dit is het ook niet…
Na even googelen tenslotte gevonden: De ballade van het ezeltje.
@annetanne
Bedankt voor het gedicht …