Vorige zomer was er sprake van een slakkenplaag – ze waren inderdaad in groten getale aanwezig!
Nu is het weer van dat en zelfs nog erger dan vorig jaar. Met het grootste geduld en tergend langzaam maken ze de raarste kronkels op mijn tuinvensters. Ik kan ze er natuurlijk afhalen maar ’s anderendaags zitten er weer andere op…
Aangezien we biologisch tuinieren laten we de natuur zijn gang gaan en laten de diertjes ongemoeid. Ik vind het edoch niet leuk als ik snijbiet of andijvie uit de tuin haal dat ik dan moet afrekenen met allersnoezigste kleine huisjesslakken. Ik laat ze leven en zet ze weer buiten. Ik heb het hart niet om ze ‘dood te maken’…
SLAK
Hij is de Atlas van zijn eigen huis
En om het even is het hem
Een kathedraal, een miskapel,
Een leslokaal, een uitgewoonde schuur,
Of bij de sloot een stilletje
Ver van zijn bed zolang hij voortschuift langs
De weg.
– Chr. J. van Geel