PREDIKANT – Camilla Läckberg

Tweede deel uit de serie Zweedse misdaadromans rond schrijfster Erica Falck en haar partner inspecteur Patrik Hedström uit het plaatsje Tanumshede aan de Zweedse westkust. Läckberg debuteerde met ‘Ijsprinses’.

Het is zomer, er is een hittegolf, Erica is hoogzwanger maar Patrik, eigenlijk vrij, moet toch werken. In de buurt is het lijk van een onbekende jonge vrouw gevonden, daaronder vindt men nog twee skeletten. Dat blijken de lichamen te zijn van twee vrouwen die eind jaren zeventig verdwenen. Wat hebben de drie doden met elkaar te maken? Patrik en zijn team gaan geholpen door Erica op onderzoek uit. Sporen wijzen naar de familie van een inmiddels overleden predikant, tevens eigenaar van een groot naburig landgoed.

Goed geschreven en uitgewerkte psychologische misdaadroman volgens Zweeds model met een goede karakter- en sfeertekening en een mooie plot waarin religieus fanatisme een belangrijke rol speelt. Läckberg (1974) is inmiddels bezig met haar vijfde thriller over Erica en Patrik. De kritieken zijn lovend, in 2005 werd zij auteur van het jaar en in 2006 won zij de Zweedse publieksprijs. Een tv-serie is in de maak. (Bron: Bibliotheekrecensie)

Persoonlijke mening: Eigenlijk heb ik daar niet veel aan toe te voegen. De karakters zijn goed uitgewerkt, de spanning stijgt geleidelijk en wordt goed aangehouden. De verrassende ontknoping laat op zich wachten tot aan de laatste bladzijden. Vlot geschreven en mijns inziens goed vertaald… Voor de liefhebbers van het genre zeker een aanrader vooral met de donkere dagen in het verschiet! 😉

Vliegje

Een vliegje in de herfst,
vliegt tussen de takken van een berk-
geur van bladeren,
natte aarde-
en tussen die takken is niets
en tussen die en die,
het vliegje denkt misschien:
de spin is een verzinsel, het eerste web
moet nog worden uitgevonden!
Het wordt donker,
de maan komt op,
oud bos,
slingerende paden, nauwelijks lanen,
de moed om te verdwalen
bijna gemist.
-Toon Tellegen

Woord van de week – Gouden parachute

De term gouden parachute wordt tegenwoordig vaak gebruikt voor de riante vertrekpremies die topmanagers bij het afsluiten van hun contract bedingen.

Gouden parachute heeft de negatieve bijklank ‘onterecht hoog, niet in verhouding tot de geleverde prestatie’. De betekenis is verwant met die van gouden handdruk. Dat is een financiële regeling die een vervroegd – meestal ongevraagd – ontslag moet veraangenamen. Zowel gouden parachute als gouden handdruk is overgenomen uit het Engels.

Bron: Taallink 154 e-zine

www.taaltelefoon.be

Subliem kippenvelmoment

Dictee

Om de ‘Week van de Taal’ af te sluiten en met ‘Het groot Dictee der Nederlandse Taal’ in het verschiet (17/12/2008, geschreven door Kristien Hemmerechts) krijgen jullie van mij reeds een voorsmaakje…

Oefenen kan je alvast hier doen!

 

 

 

DICTEES

 

Grouwe gebauwen, louwe thee,
holadio, holadié,
word je broer dominee?
Heel gemakkelijk, zo’n dictee.

Jan vermeid het komietee,
holadio, holadié,
en de mijd bleikt heel tevre,
wat gemakkelijk, zo’n dictee.

Heremejee… ik heb een twee.

A-u, o-u, a-u-w,
o-u-w of dubbel ee,
word je broer moet met dt,
wat een smerig rot-dictee.

En ‘t zijn niet alleen dictees
waar ik hier op school voor vrees:
ook elk opstel dat ik schrijf
staat van rooie strepen stijf.

Streep toch niet zoveel meneer,
anders durven wij niet meer,
worden ons leven lang
zelfs voor brieven schrijven bang.

A-u, o-u, a-u-w,
o-u-w of dubbel ee,
d of t of een dt –
stop ermee! Stop ermee!

–Willem Wilmink

 

 

 

 

Onthecht

Elf dagen na mijn onhandige uitschieter met mijn aardappelmesje heb ik wondpijn – het ziet er niet mooi uit, rood en ontstoken en het doet pijn. Ik heb een week Iso-betadine opgedaan met snelverband erop en daarna toch nog 4 dagen papjes van fijne groene klei. Het mocht allemaal niet baten. Normaal moesten nu vrijdag de hechtingen/draadjes eruit.

Ik vertrouwde het zaakje niet en ben vandaag naar de dokter gestapt. Zonder veel omhaal verkondigde hij dat die draadjes er onmiddellijk uitmoesten want ze verhinderden het genezingsproces en de wond is wel degelijk ontstoken en nog niet helemaal dicht. Nu nog 10 dagen Fucidinezalf met snelverband erop en zeker nog eens 10 dagen niet in het water… Het zoveelste bewijs dat mijn huid moeilijk geneest. De dokter heeft mij plechtig beloofd dat het mooi zal genezen en dat er volgend jaar niet veel meer van te zien zal zijn! Awel, ik ben héél nieuwsgierig…

‘Every patient is a doctor after his cure’ (Iers spreekwoord)

Gelezen…

De wraak van Baudelaire – Bob Van Laerhoven

Parijs, september 1870. De eerste Pruisische obussen treffen de stad. De arbeiders creperen van de honger. De adel zoekt zijn toevlucht in orgieën en séances. Artiesten klagen de dreigende burgeroorlog in Frankrijk aan en roepen op om verenigd tegen de Pruisische ‘pinhelmen’ te strijden. De Parijzenaars zitten als ratten in de val, maar worden gefascineerd door een reeks dramatische misdaden die hen de oorlogsrealiteit doet vergeten.
 
Commissaris Lefèvre, een oudgediende van het Frans-Algerijnse conflict die de trauma’s van die wrede woestijnoorlog in zich meedraagt, moet de bizarre moorden oplossen. Op elk lijk worden versregels uit de omstreden bundel De bloemen van het Kwaad van de pas gestorven Charles Baudelaire gevonden.
 
Lefèvre komt op het spoor van een duivels complot dat zich vertakt tot het hof van Napoleon III zelf. Dat houdt commissaris Lefèvre niet tegen, tot zijn onderzoek hem leert dat het kwaad overal is. Ook in hemzelf. (Tekst op de achterflap)

Persoonlijke mening: Het was mijn eerste kennismaking met Van Laerhoven (via Sietobesoft). Dat hij kan schrijven staat buiten kijf en hij is bovendien niet meer aan zijn roefstuk toe. Met deze roman heeft  wel de Hercule Poirotprijs 2007 gewonnen. Om die tijdsperiode te beschrijven heeft hij goede research gedaan en de sfeer weet hij plastisch te beschrijven. Enkele zaken stoorden mij (maar dat is dan héél persoonlijk) zoals enkele lang uitgesmeerde erotische scènes, het in het verhaal verwerken van een ‘zogenaamde’ tweelingzus van Baudelaire die voor de buitenwereld werd verborgen gehouden en Henri Toulouse (Lautrec) die helemaal niet waarheidsgetrouw is weergegeven…maar dat is het voorrecht van de auteur dat hij een loopje mag/kan nemen met de waarheid!

***********

De rustige kust – Alex Barclay

‘Niets is wat het lijkt’ (ondertitel)

Na een dramatisch afgelopen ontvoeringszaak gaat de New Yorkse rechercheur Joe Lucchesi langdurig met verlof. Hij vertrekt met zijn vrouw Anna, en hun 16-jarige zoon Shaun voor een jaar naar een klein dorpje in Ierland waar Anna, binnenhuisarchitecte, een oude vuurtoren gaat opknappen. Ze voelen er zich al gauw helemaal thuis, zelfs zoon Shaun, die verliefd wordt op Katie, een leuk Iers meisje van school. Maar als Katie verdwijnt en later dood in de bossen achter de vuurtoren wordt gevonden, valt de verdenking op de Lucchesi’s en verandert hun leven in een nachtmerrie. Het dorp keert zich tegen hen. Lucchesi gaat op onderzoek uit en ontdekt dat ook Anna en Shaun geheimen hebben.

In een tweede verhaallijn sluiten twee tienerjongens in 1985 in Texas een bondgenootschap dat verstrekkende gevolgen zal hebben. Heel spannende, goed geschreven en gecomponeerde psychologische thriller met interessante hoofdpersonen, een goed plot met mooie, onverwachte wendingen, waarin de twee verhaallijnen uiteindelijk mooi in elkaar grijpen. (Bibliohteekrecensie)

Persoonlijke mening: Zeker een geslaagde debuutroman – een literaire thriller. Niet aan te raden voor ‘gevoelige zielen’… 😉

 

Woord van de week – ENERGIEPARTY

De vrouwenvereniging KVLV organiseert sinds kort energieparty’s.

Vrouwen van een dorp of wijk komen tijdens zo’n party bij elkaar om naar een energiedokter of energiespecialist te luisteren. Die legt hun uit hoe de woning waar ze bijeengekomen zijn, energie-efficiënter kan worden. Het is de bedoeling mensen zo aan te sporen tot rationeel energieverbruik.

Bron: Taallink 153 e-zine

www.taaltelefoon.be

Belofte van nieuw leven

Eergisteren, vrijdag dus, vierde mijn dochter haar 31ste verjaardag. Op zich geen wereldnieuws want elke dag verjaren er wel duizenden mensen, wat zeg ik, véél meer! Die verjaardag is nu toch iets specialer omdat Katelijne – zoals men vroeger pleegde te zeggen – in gezegende toestand is van haar tweede kindje … Blogger dezes word, als alles goed gaat, eind april 2009 oma voor de 4de keer. Een mooi en hoopvol vooruitzicht in deze grimmige tijden…

A baby is God’s opinion that the world should go on. (-Carl Sandburg)

Dagboekuittreksel (20/08/2003) 3 dagen na de geboorte van mijn eerste kleinkind – Ik zou moeten overlopen van inspiratie na de geboorte van Mathijs. Maar de laatste dagen flitsen er zo danig veel beelden door mijn hoofd en komen oude herinneringen weer aan de oppervlakte door dat kleine hummeltje dat ik vandaag in mijn armen mocht houden, kleine Mathijs. Verwoed sabbelend op de fopspeen, doch rustig en mij af en toe met een scheef oog bekijkend. Ja kindje, ik ben je oma en ik hoop jou in de toekomst beter te leren kennen. Daar heb ik alles voor over…

Werken – update

 

 

Ik kan inderdaad uren zitten kijken naar een machine die de maïs afdoet…vooral langs de kant van de tv-hoek en zitkamer! Nu zal ik weer enkele koeien zien en de geiten van de buurman… Elk seizoen heeft zo zijn charmes  😉

Leve het vér-gezicht!

Werken

“Ik houd van werken; het fascineert me; ik kan er uren naar zitten kijken.”

– Jerome K. Jerome (Engels schrijver 1859-1927)

Bloody sunday

Zondagvoormiddag laatst had ik een ongelukkige aanvaring met mijn aardappelmesje.

Door stomme onhandigheid kreeg ik de punt van dat mesje hardhandig in mijn linkerhand (bovenkant) geplant, tussen duim en wijsvinger. Het bloedde als een speenvarken en ik zal wel een niet zo fraaie krachtterm gebruikt hebben, zeker niet voor publicatie vatbaar. Ik was alleen thuis – want echtgenoot was naar de repetitie van de fanfare – en ik zag wel dat het niet zomaar een snee was maar een put(je) van 1 cm breed en ongeveer 2 mm diep.

De eerste minuten had ik toch de bibberatie en klam zweet van het verschot. Ik had zo een vermoeden dat er hechtingen aan te pas zouden komen maar ik moest wel wachten op Eric (echtgenoot). Zijn zoals te verwachten alternatieve oordeel was dat daar niet veel aan te doen was en moest het aan hem liggen zou hij er wat ‘groene klei’ opdoen. Daar was ik het niet mee eens gezien mijn huid zo moeilijk geneest.

Eerst bij Katelijne (dochter & medisch secretaresse) langsgeweest om haar advies, zij op haar beurt een collega om raad gevraagd en uiteindelijk zijn we bij de ‘dokter van wacht’ beland die onmiddellijk zei dat de wonde moest gehecht worden. En zo geschiedde het… 2 hechtingen, die er moeten inblijven tot 24 oktober, en een week zeker niet in het water. Pijn heb ik niet echt, wel een ietwat stijve onhandige linkerhandhand en af en toe wel trekkingen in mijn arm hoewel de dokter wist te zeggen dat er niks ‘getoucheerd’ was, gelukkig maar. De bovenkant van mijn hand krijgt wel alle kleuren van de regenboog…maar allez, ik heb al bij al nog ‘bloody’ veel geluk gehad!

 

Armoede

We, who have so much, must do more to help those in need. And most of all, we must live simply, so that others may simply live.

-Ed Begley Jr.

Woord van de week – CANAPEBENOEMING

Canapébenoeming wordt in Vlaanderen gebruikt als iemand promotie maakt door een seksuele relatie met een hogergeplaatste aan te gaan.

Het woord kan ook algemener verwijzen naar een professioneel voordeel dat niet via de geijkte procedure maar tijdens geheime onderonsjes geregeld is. Canapébenoeming is wellicht overgenomen uit het Frans, waarin promotion canapé gebruikelijk is. Een vergelijkbaar woord is canapépolitiek, dat al in enkele woordenboeken is opgenomen.

Bron: Taallink 152 e-zine

www.taaltelefoon.be

Terug van weggeweest

Eigenlijk was mijn pc niet echt ‘ziekjes’… Mijn broer had een nieuwe DVD-lezer geïnstalleerd en merkte terloops op dat mijn pc wel héél traag werkte. Die moet nodig geformatteerd worden – opperde hij. Waarin ik vorige vrijdag toestemde met de belofte dat ik mijn pc maandag (gisteren) zou terugkrijgen. Ik dacht dat een weekendje zonder computer wel eens goed zou zijn om uit te testen hoe afhankelijk ik er wel van ben…Ik moet toegeven dat het goed meeviel -het lukte mij prima zonder. Mijn enige bezorgdheid betrof de mails en webbanking.

Zondag echter kreeg ik een verontrustend telefoontje van mijn broer dat mijn pc er helemaal niet goed aan toe was. Het moederbord was zo dood als een pier… Er viel niks meer aan te verhelpen. Oorzaak: stof, stof en nog eens stof. Gelukkig was mijn harde schijf nog intact en ben ik niks kwijt. Oef! Een pak van mijn hart! Mijn broer heeft dan in een miniumum van tijd gezorgd voor een nieuwe pc en die is zo goed als geluidloos, héél snel en hip! Ik ben een pak euro’s armer maar héél gelukkig met mijn nieuw machien. En in de plaats van maandag werd het dinsdag  😉

Ondertussen heb ik flink wat gebreid, gelezen, kinderen opgepast etc. en zondag ook nog ongelukkig in aanvaring gekomen met mijn aardappelmesje – waarover in een volgend logje meer uitleg.

PC ziekjes

Tot maandag ben ik pc-loos. Tot dan moeten jullie het eventjes zonder mijn logjes doen en ik eveneens zonder mijn peeceetje!

Lang leve de mooie oktoberse nazomer, een goed boek en mijn kunstbreiwerk!!

Prettig weekend 😉

Spelen met woorden

Zinnenverzinzin

Soms kun je zinnenverzinzin hebben:

zin om de zinnen die zingen vanbinnen

naar buiten te spinnen als spinnen hun webben.

Zodra je begint is er al een begin

een zinnenvanbinnenverzinzinzin.

-Joke van Leeuwen

http://www.refdag.nl/

Woord van de week – DIGILENEN

Binnenkort bieden de Vlaamse bibliotheken een aanzienlijke muziekcollectie digitaal te leen aan. Muziekliefhebbers kunnen dan van thuis uit digilenen:

Per week kunnen ze tot honderd muziekbestanden gratis downloaden om op de eigen pc te beluisteren. Een gebruiker kan elk bestand maar één keer digilenen. Na zeven dagen vernietigt het bestand zichzelf.

Bron: Taallink 151 e-zine

www.taaltelefoon.be

Het verslag van Brodeck – Philippe Claudel

Brodeck heeft er niet om gevraagd. Hij is door zijn dorpsgenoten uitgekozen om een verslag te schrijven over de Anderer, een vreemdeling die enkele maanden eerder in het dorp is komen wonen. Details zijn niet nodig, de feiten zijn genoeg. Zolang maar duidelijk wordt dat de dood van de vreemdeling onvermijdelijk was. Brodeck ontdekt al snel meer dan hij ooit kwijt zal kunnen in het verslag. Hij besluit naast het officiële verslag een persoonlijk document bij te houden. Al schrijvende wordt hij herinnerd aan zijn deportatie naar het kamp waar hij al zijn waardigheid verloor, en komt hij erachter wat zijn vrouw is aangedaan tijdens zijn afwezigheid. Intussen hoort hij steeds meer gedempte stemmen, die hem doen inzien dat hij zelf misschien ook niet zo thuis is onder zijn dorpsgenoten als hij tot dan toe had gedacht.

Het verslag van Brodeck is een parabel op de Shoah waarin het woord ‘jood’ niet één keer voorkomt. Haarscherp schetst Philippe Claudel tot welke gruwelijkheden mensen in staat zijn om zichzelf te redden, maar bovenal laat hij zien hoe liefde de kracht geeft om te volharden, tegen alle angst in. Het verslag van Brodeck is een intense roman, waarin Claudel met zijn gevoelige en beeldende manier van vertellen de kern van het menselijk bestaan raakt. (Tekst op de achterflap)

Voor deze prachtige roman kreeg Philippe Claudel de ‘Prix Goncourt des lycéens 2007’.

PERSOONLIJKE MENING.

Ik heb 2 jaar geleden ‘Grijze zielen’ gelezen van Philippe Claudel . Misschien een nog beklijvender verhaal, dat zich afspeelt tijdens WOI. Hij is een meester-verteller en bezit de gave om op een vlotte en leesbare, bijna poëtische manier, de duistere/grijze diepten van de menselijke ziel op een humane en indringende manier te beschrijven. Voor wie nog niet bekend is met deze getalenteerde Franse schrijver zou ik zeggen – rep je naar de bibliotheek – en probeer de hand te leggen op ‘Grijze Zielen’ of ‘Het verslag van Brodeck’.

Indische wijsheid

A little foolishness, enough to enjoy life,
and a little wisdom to avoid the errors,
that will do.

– Osho, 1931-1990

Indian Spiritual Teacher