Met een nog koude hand liefkoost ontwakende aarde de krakers van het ijskasteel
-Jana Beranova, Uit: Geen hemel zo hoog Agathon
3 reacties
Opgeslagen onder Actueel, Flora, Natuur, Poëzie
Getagd als Jana Beranova, krokus
Prachtitg hé! (Jana Beranovà vertaalde ook Kundera’s ‘ondraaglijke lichtheid van het bestaan’ uit het Tsjechisch.)
Hoe mooi !
@nagolore & micheleeuw Ik ben het volledig met jullie eens! Ook interessant om weten van die vertaling, dat was nieuw voor mij!
Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.
Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit / Bijwerken )
Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit / Bijwerken )
Verbinden met %s
Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.
Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.
Δ
Het oog van de naald - Jo Claes
Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.
E-mailadres:
Sign me up!
Prachtitg hé!
(Jana Beranovà vertaalde ook Kundera’s ‘ondraaglijke lichtheid van het bestaan’ uit het Tsjechisch.)
Hoe mooi !
@nagolore & micheleeuw
Ik ben het volledig met jullie eens! Ook interessant om weten van die vertaling, dat was nieuw voor mij!