Een vliegje in de herfst,
vliegt tussen de takken van een berk-
geur van bladeren,
natte aarde-
en tussen die takken is niets
en tussen die en die,
het vliegje denkt misschien:
de spin is een verzinsel, het eerste web
moet nog worden uitgevonden!
Het wordt donker,
de maan komt op,
oud bos,
slingerende paden, nauwelijks lanen,
de moed om te verdwalen
bijna gemist.
© Toon Tellegen
uit Gedichten 1977-1999
Oooo ik ben zo zot van Toon Tellegen.
Maar vooral dan van zijn liefdesgedichten.
Ik hou niet van dubbelzinnige gedichten; als ik niet zeker weet dat het vliegje heeft overleefd.
Het vliegje was kort daarop dood. Niet door de spin, maar het was gewoon een ééndagsvliegje. 😀
Heel mooi gedicht zus
en groeten vanuit ieper!
XXX
BB
Hij weet het altijd weer mooi te omschrijven ,he?
Super gaaf gedicht!
Dit is zeker weer één van je top gedichten. Leuk geschreven!