Bloedworst en kaas

Vorige week plaatste ik een gedicht van Annie M.G. Schmidt, over ‘De spin Sebastiaan’. Verschillende lezers hielden daar leuke herinneringen aan over…
In mijn tijd – lees begin jaren ’60 – waren de gedichten die we moesten leren in het 5de en 6de leerjaar van een héél ander slag! Eentje is er wel blijven hangen en ik ben blij dat ik het op het ‘tinternet’ gevonden heb en ik het nu met jullie kan delen! 😉

BLOEDWORST EN KAAS – J.H. Speenhoff

Er was ’s ’n bloedworst van Duitse makelij,
Een wonder van hogere worststopperij,
Zo rond en zo krachtig,
Zo fris en zo prachtig,
Die trots op zichzelf in de winkelkast lei.Ook lag er een kaasje van Franse komaf
Met korsten en hoeken en brokken eraf,
Vol viezige kleuren,
Vol putten en scheuren
En dat ’n vreselijke lucht van zich gaf.

Jij stinkende kaas, had de bloedworst gezucht,
Ik heb me al ziek van benauwdheid gekucht.
Hou op met dat muffen,
Ik lig hier te puffen,
Zeg, schaam jij je niet voor je ak’lige lucht?

Welnee, zei het kaasje, ik schaam me geen zier,
Wanneer ik geen lucht gaf, dan lag ik niet hier.
Zo ben ik geboren,
Ik riek naar behoren,
Dat puffen en muffen is juist m’n plezier.

Toen kwam er een magere heer uit den Haag,
Die z’ allebei kocht voor z’n maal van vandaag.
De worst lag te brommen:
Zo ver moest ’t kommen,
Nu ga ik met hem in dezelfde maag.

De heer ging naar huis en dineerde gezond.
Daarna stak ie smullend de kaas in z’n mond.
De lucht vond ie kittig,
De smaak vond ie pittig.
De bloedworst die was voor de maag van zijn hond.